Hayatımızı Değiştiren Ufak Dokunuşlar

Kelebek etkisi denilen, bir kelebeğin kanat çırpması ile oluşan hava akımının büyüyerek yarattığı muhteşem etkiyi acaba biz de farkında olmadan yarattık mı hiç? Yanımızda çalışan birisine zor anında söylediğimiz bir söz, yıllar sonra onun bambaşka bir hayat yaşamasının ilk tohumunu attı mı? 

Bugün, üniversite yıllarındayken mentorluk yapmaya başladığım, sonra her ihtiyaç duyduğunda (artık çok çok nadir olsa da) devam ettiğim ilk mentiimle yazıştık. Muhteşem işler başardı. Benim için büyük bir gurur. Bu gurur, sadece şu an bulunduğu Google Yapay Zeka bölümünün üst yönetiminde olmasından değil, bu pozisyonu hak edecek her şeyi yapmış olmasından kaynaklanıyor. Kardeşi de mentiim ve o da yaptıklarıyla, müthiş cesaretiyle bir diğer gurur kaynağım.

İlkokul öğretmenimle yıllar sonra bir araya geldik. İlkokul yıllarımda, bende bir değişim yaratmış ve ben bunun farkında değildim. Problemlere farklı yaklaştığımı biliyordum ve bu sayede çözülemeyen problemlerin dönüp dolaşıp bana geldiğini görebiliyordum ama bu farkın nereden kaynaklandığını bilmiyordum. Bir araya gelmişken kızıma matematik dersi vermesini rica ettim. Sadece bir kere ders yaptılar ve sayısalda inişli çıkışlı bir performansı olan kızım şu an dünyanın en iyi teknik üniversitelerinden birisinin en iyi bölümlerinden birinde okuyor. 

Benim için, performans takıntılı bir annenin çocuğu olarak, başarı hazzı vazgeçemeyeceğim bir duyguydu ve hep bunun peşinden koştum. Şimdiyse, ufak dokunuşlarla başkaları üzerinde yarattığımız etkinin daha da iyi hissettirdiğini görüyorum. 

Bu yazı, sevgili ilkokul öğretmenim Mustafa Kaymal'a, lisede beni zirveye çıkaran Ahmet Nuri Akay'a, bana hem koçluk yapıp hem koçluğu öğreten Ahmet Süha Koçel'e, Demet Uyar'a, Enis Arslan'a, Ebru Nurluoğlu'na, Aykut Oğut'a, Esra Banguoğlu Oğut'a ve birçok yakınıma gelsin, dokunuşlarıyla bana kattıkları için.

Baran Kaya